Eerste blog!

Wat leuk, je leest mijn allereerste blog!

Tja, waar begin je dan. Bij het begin is wat veel gevraagd ;-)

Laten we het oppakken bij de reden waarom ik besloot te beginnen met een blog:

Corona. Ja, ik hoor je denken: moeten we daar nu weer over praten? Inmiddels zijn we in een fase aanbeland dat veel mensen het de neusgaten uit komt. De regels, het opletten, de afstand. Ik snap dat. Gelukkig weten we ook waarom we het doen.

 Maar de reden waarom ik het over Corona wil hebben: het heeft mij ook iets heel moois gebracht. En dat wil ik graag delen. Met de hele wereld.

Toen we net in de intelligente lockdown gingen, was ik best wanhopig en verdrietig. Hoe moest dat nou, nu ik niet meer kon werken in mijn reguliere baan? Maar toen, na 2 dagen, gebeurde er een wonder: de webshop ging als een malle lopen. Echt, niet normaal. En iedere week dacht ik: nu zal het wel stoppen. Maar het stopte maar niet. En we bleven maar door plakken en schrijven en vouwen en knopen en inpakken. Ik ben een zeer dankbaar mens. Dat al die bestellingen uit het hele land en later ook uit België, maar binnen bleven stromen. Echt overweldigend! Inmiddels hebben we al ruim 500 bestellingen mogen verwerken en heel wat confetti in huiskamers gestrooid met onze poppy’s! (hoe dat er uit ziet, zie je hier)

 In de tussentijd renoveerde ik ook nog de trap. En knapte mijn hele kapsalon op. Want ja, ik heb dus 2 bedrijven! Toen ik weer aan het werk mocht, dacht ik dat het wel terug zou lopen. En dat deed het ook. Eventjes. Maar nog, of weer, de bestellingen blijven komen.

Ondertussen besloot ons jongste kind het huis te verlaten. Zij en haar broer zijn een tweeling, geboren in 2001. Een vroeg volwassen meisje, met een zeer sterke eigen wil en mening. Ik ben ervan overtuigd dat ze het kan, zelfstandig wonen.  Ons meisje komt er wel. En hoewel het een stuk stiller (maar ook opgeruimder en schoner…) is in huis, zoeken en vinden wij ons een weg in de nieuwe situatie. We “verliezen” iets heel kostbaars, ons mooie meisje. Maar we wonnen er ook iets mee. En ik nog iets extra’s. 

Ik knapte haar slaapkamer op en we verhuisden onze slaapkamer naar haar oude kamer. We kwamen van een heeeeel klein kamertje af, dus de ruimte was zeer welkom en erg fijn! Ineens lig ik als een zeester in bed, terwijl het bed hetzelfde is gebleven. 

Het kleine kamertje nam ik ook gelijk maar onder handen en richtte ik in helemaal naar mijn eigen smaak. Mijn eigen werkkamer, waar ik ook eens een project kon laten liggen. Tot voor kort ontwierp en maakte ik alles aan de eettafel, waardoor ik aan het einde van de middag altijd alles weer op moest ruimen om aan diezelfde tafel te kunnen eten. 

Hoe richt je nu een werkkamer in? Nou; met stippeltjes, roze en goud. Heeeerlijk. Al vindt niet iedereen dat. Mijn man wordt gek van de stipjes en mijn zoon noemt mijn werkkamer een “kinderfeestje”. Best joh. Míjn kinderfeestje! Want hoe zeggen ze het ook alweer? Het leven is een feestje, maar je moet wel zelf de slingers ophangen. Of, zoals in mijn geval: confetti strooien. Het liefst in pastelkleuren.

Tot de volgende keer!

Oh en wist je dat je bij mij ook luxe trouwkaarten en unieke geboortekaartjes kunt laten ontwerpen en maken? Ga daarvoor naar mijn site: www.concettacordaro.nl